Even Afsteken
Peter Fokkens schrijft in vakblad Spiegel der Zeilvaart voor de BBZ maandelijks een kort verhaal over veiligheid. Er wordt een situatie of ervaring beschreven die voor ieder bemanningslid herkenbaar is. Sterk aan de verhalen van Fokkens is dat zijn incidenten of ‘near misses’ op zo’n manier zijn beschreven en van context voorzien, dat het duidelijk wordt dat het aan boord van elk schip zou kunnen gebeuren. Inzicht in de eigen feilbaarheid is een belangrijke vereiste voor de veiligheid en deze verhalen helpen daarbij.
Deze week het verhaal: Even afsteken
De windmeter schuift langzaam naar de 20 knopen, maar de schipper maakt zich geen zorgen. Zolang ‘ie maar uit het zuidwesten blijft waaien heeft hij West-Terschelling helemaal bezeild. Het is een makkelijk reisje vanaf Kornwerderzand. Eenmaal door de sluis ruikt het schip het zilte nat en stuift het er vandoor zodra de zeilen gehesen zijn. De schipper proeft het zout op zijn lippen en geniet. Het was weer even wennen, nadat hij het schip al een poos door een zetschipper had laten varen, maar dit is toch het echte leven. Nu zeilt hij onder vol tuig met zijn gasten naar het Noorden, voorbij het gasstation Zuidwal, het Inschot in, de Vliestroom tegemoet. Via de marifoon heeft de schipper al gehoord dat er niet heel veel plaats meer is op West, en naar Vlieland uitwijken ziet hij niet zo zitten. Weliswaar heeft hij van het Stortemelk in de beschutting van de Richel niet veel te vrezen, maar de wind ruimt ook iets, en in kruisen daar heeft hij geen zin. Bovendien komt de vloed dan waarschijnlijk alweer naar binnen, en tegenstrooms én tegen de wind in maakt de tjalk sowieso niet veel klaar.